Indonezja - wiza, ambasady, przepisy

Obowiązek uzyskania wiz tu­rys­tycznych, służbowych, pobytowych oraz tranzytowych dotyczy wszystkich obywateli polskich, niezależnie od rodzaju paszportu. Obywatele polscy mogą otrzymywać wizy turystyczne (do 30 dni pobytu na terytorium Republiki Indonezji) przy wjeździe – w ściśle ustalonych punktach przekraczania granic na lotniskach i w portach morskich (tzw. visa upon arrival). Po przylocie do Indonezji wizy można otrzymywać odpłatnie na lotniskach w Dżakarcie, Medanie, Pekanbaru, Padangu, Surabayi, Manado i Denpasar (Bali). Wizy turystyczne (visa upon arrival) wydawane są także w następujących portach morskich: na wyspie Batam – w portach Sekupang, Balu Ampo, Nongsa, Marina Teluk Senimba; na wyspie Bintan – w portach Bandar Bentan Telani Lagoi, Bandar Seri Udana Lobam; na wyspie Sumatra – w portach Belawan, Sibolga, Teluk Bayur; na wyspie Jawa – w porcie Tanjung Priok (Dżakarta); na wyspie Bali – w porcie Padang Bai; w prowincji Irian Zachodni (Papua Zachodnia) – w porcie Jayapura. Istnieje możliwość przedłużenia wizy o kolejne 30 dni na miejscu w Indonezji; szczegółowych informacji w tym zakresie (właściwe organy do przedłużenia wizy) udziela Ambasada Indonezji w Warszawie. Przy wjeździe do Indonezji paszport musi być ważny minimum 6 miesięcy. Ubiegający się o wizę wielokrotną musi w momencie złożenia aplikacji legitymować się paszportem ważnym mini­mum 18 miesięcy. Na żądanie władz imigracyjnych należy okazać bilet powrotny lub bilet na dalszą podróż (posiadanie biletu może być konieczne już w momencie składania wniosku o wizę w Wydziale Konsularnym Ambasady Indonezji w Warszawie). Przy wjeździe do Indonezji nie ma obowiązku wykazania się określoną kwotą pieniędzy bądź deklarowania jej na granicy. Składając wniosek o indonezyjską wizę, należy mieć przy sobie kartę kredytową lub zaświadczenie z banku potwier­dzające posiadanie konta bankowego. W przeciwnym razie trzeba mieć gwarancję osoby zapraszającej, że zapewni ona środki utrzymania i opiekę. Podatek lotniskowy przy wyjeździe z Indonezji (nie ujęty w cenie biletu) wynosi w Dżakarcie 100 tys. IDR i 150 tys. IDR na Bali. Należy pamiętać, by mieć taką kwotę w miejscowej walucie.

Międzynarodowe prawo jazdy jest w Indonezji uznawane, jednak przy dłuższych poby­tach, ze względu na korzystniejsze ubezpieczenie miejscowe, władze zalecają wyrobienie indonezyjskiego prawa jazdy. Po indonezyjskich drogach mogą się poruszać samochody i moto­cykle jedynie z indonezyjską rejestracją – turyści wjeżdżający na teren tego kraju własnymi pojazdami są obowiązani wystąpić o zarejestrowanie pojazdu na czas pobytu na indonezyjskich numerach rejestracyjnych. Samochód można wypożyczyć w pry­watnych wypożyczalniach na dowolny okres; orientacyjna cena wynosi ok. 30–40 USD dziennie. Wszelkich płatności należy dokonywać w walucie miejscowej.

Obowiązuje ruch lewostronny. Szlaki komunikacyjne z wy­jątkiem autostrad są zatłoczone i niebezpieczne. Poza stołeczną Dżakartą należy unikać podróżowania samochodem w nocy. Zdecydowanie bezpieczniejsze jest korzystanie z samochodu z wy­najętym miejscowym kierowcą. Ruch na drogach jest chao­tyczny, czasami wręcz niebezpieczny (kierowcy nie przestrzegają zasad ruchu drogowego).

Nie ma ograniczeń co do wwozu lub wywozu obcych środków płatniczych. Limit wwozu i wywozu dotyczy tylko miejscowej waluty i wynosi 5 mln IDR. Od powszechnie przyjętych standardów odbiega zakaz wwożenia do Indonezji dużych odbiorników telewizyjnych, radioodbiorników, wież hi-fi i magnetofonów. Nie wolno wwozić, wywozić ani posiadać narkotyków – grożą za to surowe kary, łącznie z karą śmierci. Obowiązują ograniczenia wywozu miejscowych dzieł sztuki wytworzonych przed 1945 r. oraz ograniczenia i zakazy wywozu rzadkich gatunków lokalnej fauny i flory. Wątpliwości służb celnych może wzbudzić większa ilość lekarstw, jeśli nie mają one nazw międzynarodowych. Przy wyjeździe z Indonezji nie ma możliwości otrzymania zwrotu podatku VAT.

Zagrożenie przestępczością pospolitą w sto­licy kraju nie jest zbyt duże. Gorzej wygląda sytuacja na pro­wincji (kradzieże i rozboje). Należy pamiętać o szczególnej ostrożności przy poruszaniu się autobusami i autokarami.

Przy podróżowaniu do Papui Zachodniej nadal obowiązuje specjalne zezwolenie (surat jalan), które można uzyskać w kwaterze głównej policji w Dżakarcie lub regionalnych oddziałach policji w Biak lub Jayapurze (Papua Zachodnia). Uzyskanie zezwolenia może potrwać kilka dni. Po przybyciu do prowincji należy zgłosić się na najbliższym posterunku policji. Przepisom tym nie podlegają dziennikarze, którzy uzyskali zezwolenie wydane przez MSZ Indonezji. Po zamachu bombowym na Bali w 2002 r., w pobliżu hotelu Marriott w Dżakarcie w 2003 r. oraz kolejnym pod Ambasadą Australii w 2004 r. podjęto działania mające na celu zwiększenie bezpieczeństwa turystów zagranicznych przebywających w Indonezji. Mimo to wciąż istnieje poważne zagrożenie terroryzmem, na co wskazuje drugi atak na wyspie Bali w 2005 r. W lipcu 2009 r. ponownie doszło do zamachów w Dżakarcie w pobliżu hotelu Marriott oraz Ritz-Carlton. Przebywając w Indonezji, należy zatem zachować na co dzień szczególną ostrożność, unikać dużych skupisk ludzkich.

• Z uwagi na dominujący w Indonezji islam, oprócz takich wysp jak Bali, Sulawesi Północne (d. Celebes), Papua Zachodnia i Małe Wyspy Sundajskie, niewskazane jest noszenie skąpych ubrań w dużych skupiskach miejskich, a szczególnie podczas zwiedzania świątyń i miejsc kultu. Wchodząc do meczetów, należy pamiętać o zdejmowaniu butów, natomiast kobiety po­win­ny okryć głowy chustą. Na wyspie Bali podczas zwiedzania świątyń buddyjskich i hinduistycznych należy nałożyć sarong; udostępniany jest na miejscu, najczęściej bezpłatnie. Należy pamiętać, że w 2008 r. przyjęto ustawę anty-pornograficzną.

• Wszystkie duże centra handlowe są czynne od godziny 10.00 do 22.00 (również w soboty i niedziele). Ceny w sklepach są stałe.

• Korzystając z taksówek, należy zwrócić uwagę, czy taksówkarz włączył taksometr, i w żadnym razie nie godzić się na przejazd na podstawie tzw. umowy.

• Na terenie całej Indonezji, a w szczególności na prowincji, nie należy spożywać posiłków w tanich restauracjach bądź małych przydrożnych straganach. Grozi to poważnymi konsek­wencja­mi zdrowotnymi. Bezpieczniejsze są na ogół większe restaura­cje o odpowiednim standardzie oraz restauracje hotelowe. Ceny usług hotelowych oraz restauracyjnych są znacznie niż­sze od polskich, a serwis jest na dobrym poziomie.

Ambasada RP
Jl. HR Rasuna Said Kav. X Blok IV / 3 12950 Jakarta Selatan, Indonezja
tel.: (00-6221) 25 25 938 do 40
fax. (00-6221) 25 25 958
poljkt@dnet.net.id
www.polandembjak.org

Konsulat Honorowy w Bandungu
Konsul Honorowy: Maria Jolanta Pawłowska-Budiman 40 198 Bandung,
Jalan Bukit Pakar Utara 75
Tel. (62-22) 250-37-65, 420-39-38
Fax.- (62-22) 250-79-98
mariola@bdg.cenrtin.net.id

Ambasada Republiki Indonezji
ul. Estońska 3/5
03-903 Warszawa
tel.: 617 51 79, 617 51 08
fax: 617 84 51
info@indonesianembassy.pl
www.indonesianembassy.pl